เรื่องลี้ลับในสถาบัน : รุ่นพี่ที่แอบชอบ..

รื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสมัยฉันเรียนอยู่ม.4 โรงเรียนในย่านปริมณฑล ซึ่งเป็นอดีตโรงเรียนหญิงล้วนประจำจังหวัด ในตอนนั้นมีรุ่นพี่ม.6 ในโรงเรียนเสียชีวิตไป1คน และรุ่นพี่คนนี้แกชอบเล่นบาสเอามากๆ ฉันเองชอบแอบมองพี่เขาอยู่บ่อยๆ เพราะพี่เขาหน้าตาดีมาก และเป็นขวัญใจของรุ่นน้องในโรงเรียนแทบทุกคน

พี่เขาเป็นคนเรียนเก่งมาก
และเหมือนเขารู้ว่าฉันกำลังแอบมองเขาอยู่ และจากนั้นไม่นานพี่เขาก็โดนรถชนที่หน้าโรงเรียน หลังจากได้ข่าวว่าพี่เขาเสียชีวิตลงอย่างกระทันหัน ฉันเองตกใจมาก อึ้งเลยทีเดียว เพราะเมื่อวันก่อนพี่เขายังเข้ามาคุยกับฉันอยู่เลย และอีกไม่กี่อาทิตย์เรื่องที่ชวนขนหัวลุกมันก็เกิดขึ้นกับฉัน..

ฉันเองก็เป็นนักกีฬาของโรงเรียน ซึ่งก็ต้องอยู่ซ้อมจนถึงเย็น หรือมืดเลย และตึกที่น่ากลัวที่สุดของโรงเรียนก็คงไม่พ้น "ตึกวิทยาศาสตร์" เป็นตึกที่มีเรื่องเล่ามากมายสารพัด ฉันเองก็ไม่อยากจะเก็บเอามาคิดตอนนั้น และโรงยิมก็อยู่ตึกเดียวกับตึกวิทย์ซะด้วย ฉันเดินออกจากโรงยิมเพื่อที่จะอาบน้ำ ห้องน้ำตรงโรงยิมเกิดใช้ไม่ได้อีก ฉันเลยต้องเดินลงมาเข้าห้องน้ำอีกชั้นนึง

ตอนนั้นเป็นเวลาเกือบจะ
1ทุ่ม ฟ้ามืดแล้ว ไฟในอาคารต่างก็เริ่มถูกปิดลงทีละดวง ฉันเดินเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำ ห้องน้ำมีอยู่ 2 ห้อง มีฉันเพียงคนเดียวที่อยู่ในห้องน้ำนั้น เมื่ออาบเสร็จ เสียงฝักบัวต่างเงียบกริบ ฉันรีบใส่เสื้อผ้าเพื่อที่จะรีบกลับบ้าน แต่อีกไม่นาน...สิ่งที่ฉันได้ยิน คือเสียงก๊อกน้ำที่เปิดอยู่ตรงอ่างล้างหน้า

ฉันคิดในใจว่ายังมีคนเพิ่งซ้อมกีฬาเหลืออยู่นอกจากฉันอีกเหรอ
? ฉันตะโกนออกไป "ใครเหรอ" แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา ฉันค่อยๆเปิดประตูออกมาดู แต่ก็ไม่มีใครยืนอยู่ตรงนั้น แถมก๊อกน้ำก็ถูกเปิดอยู่ ฉันเดินไปปิดก๊อกน้ำแล้วเริ่มมองซ้ายมองขวา มองเข้าไปในกระจกมีแต่ฉันเท่านั้นที่อยู่ในห้องน้ำ แล้วใครล่ะมาเปิดก๊อกน้ำทิ้งไว้เล่นๆแบบนี้

คราวนี้ฉันเริ่มรู้สึกหวั่นๆขนเริ่มลุกชูชันขึ้นมาแล้ว
ฉันรีบวิ่งกลับขึ้นไปบนห้องพักนักกีฬาเพื่อเก็บของกลับบ้าน ในห้องพักก็ไม่มีใครอีกเลยนอกจากฉันคนเดียวเท่านั้น ฉันรีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าทันที แล้วรีบเดินออกจากห้องพักโดยเร็ว ในโรงยิมว่างเปล่าไม่มีแม้แต่เงาคน ถูกปิดไฟมืดไปหมด และเมื่อฉันกำลังล็อคห้องพักอยู่นั้นเอง มีเสียงเดาะลูกบาสดังออกมาจากโรงยิม ตุ่บ...ตุ่บ...ตุ่บ

ฉันมองเข้าไป
เพราะสงสัยว่าดึกป่านนี้ยังมีนักเรียนคนไหนมาเล่นบาสอยู่อีกเหรอ ฉันเปิดประตูโรงยิมเพื่อเข้าไปเปิดไฟ ก็เห็นแต่ลูกบาสที่เพิ่งถูกเดาะกำลังกลิ้งมาทางที่ฉันยืน ฉันมองตามลูกบาสลูกนั้น มองไปรอบๆโรงยิม แล้วฉันก็ได้เจอสิ่งๆหนึ่งที่ทำให้ฉันถึงกับผงะ และตาค้าง ฉันเห็นผู้ชายใส่ชุดนักเรียนเลือดท่วมตัว ยืนยิ้มให้ฉันอยู่ตรงแป้นบาส

ฉันไม่รออะไรอีกต่อไปแล้ว
ฉันคิดว่าวินาทีนั้นฉันคงต้องวิ่งสุดชีวิตแล้วล่ะ เช้าวันต่อมา ฉันตื่นสายจนทำให้มาเรียนไม่ทัน แต่ฉันก็ไม่ลืมเรื่องเมื่อวานที่ฉันเห็นได้เลย ฉันเล่าให้อาจารย์พละฟัง แต่ก็เหมือนกับไม่มีใครเชื่อฉันซักคน

จนมีพี่ม
.6 ที่เป็นเพื่อนกับรุ่นพี่ที่ตาย เข้ามาบอกกับฉันว่า "เพื่อนพี่ที่ตาย มันชอบน้องมานานแล้วแต่มันไม่มีโอกาสบอก มันมาเข้าฝันให้พี่มาบอกน้องนี่แหละ มันมาหาน้องหรือยังล่ะ" ฉันยืนนิ่งไม่พูดอะไรกับพี่คนนั้น เพราะฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันเห็นเมื่อวานนี้ที่โรงยิม ต้องเป็นรุ่นพี่ที่ฉันชอบเขาอยู่แน่ๆ และหลังจากวันนั้นฉันก็ไม่กล้าออกจากโรงยิม ตอนมืดอีกเลย..